Türkiye’de Travesti Haklarının Gelişimi

Türkiye’de insan haklarının yeterli olmadığı bir gerçektir. Türkiye’de travesti partnerlerin ruh halini anlamak için, diğer azınlıklara yada farklılıklara uygulanan çoğunluk baskısını göz önüne alarak, İstanbul travestileri sorunlarını en yakınlarına yani ailelerine anlatamayacak durumda olmalarını göz önüne almak yeterli olabilir. Bazen tüm yaşamlarını bile etkileyecek sorunlar yaşasalar bile bunları en değer verdikleri ile paylaşamayacak eşcinsellerin durumu gerçekten yerler altındadır. Hatta geri kalmış bölgelerde ailenin kendisi eşcinsellerin en büyük düşmanı olabilmekte ve bu durum bazı eşcinsellerin psikolojisinde büyük etkiler bile bırakabilmektedir.

Kaba bir örnek vermek gerekirse, bu ülkede Ermeni, Kürt ya da Alevi olduğu için ailesi tarafından dışlanan, dayak yiyen ve hatta bazen en yakınları tarafından öldürülmek istenen tek bir kişi olabileceği hayal bile edilemez. Bu nedenle insanların çoğu hala, travesti diye ortaya çıkmak yerine, ancak ve ancak toplumda yerleşik erkeklik yada kadınlık kategorisinden beklenen davranışları yerine getirerek sosyal, dinsel ve siyasal kurumların şemsiyelerinin altında yer bulabilmektedirler.

Eğitimsizlik, ağır dinsel ve ahlaki kültür, politik anlaşmazlıklar, egemen olan erkek kültür, demokrasinin yetersizliği, devlet görevlilerinin ve özellikle emniyet güçlerinin yetiştirilme tarzı, genel olarak toplum yapısı Türkiye’deki travestilerin hayatlarını çekilmez hale getiren başlıca sebeplerdir. 2000’lerde başlayan eşcinseller için rahatlama ortamı, görünürde devam ediyor zannedilse de son yıllarda gittikçe ülkemizde travestiler üzerindeki baskılar hem toplumsal hem de politik olarak tekrar çoğalmaya başlamıştır.